Colombianen leren van Nederlands-Duitse samenwerking waterbeheer en andersom

ACHTERHOEK – Hoe werken waterbeheerders uit verschillende landen samen? En hoe doen ze dat aan de andere kant van de oceaan, in bijvoorbeeld in Colombia, waar de weersextremen nog extremer zijn?

Een Spaanse tolk vertaalde de presentatie van dijkgraaf Hein Pieper.
Een Spaanse tolk vertaalde de presentatie van dijkgraaf Hein Pieper. – Foto: Eveline Zuurbier

Droogte, watertekort, te natte landbouwakkers en overstromingen. Waterbeheer wordt voor waterschappen een steeds grotere uitdaging. Zeker in het grensgebied waar ingrepen in Duitsland impact hebben op het waterbeheer in de Achterhoek. Dat komt neer op extra of hoge investeringen en het toepassen van grotere watertechnieken voor Rijn en IJssel wanneer je niet overlegt met de Duitsers. Probleem is: zij hebben andere bestuursstructuren. Beslissingen lopen via ministeries en de deelstaten zoals Noordrijn- Westfalen en het Bezirkambt (vergelijkbaar met onze Provincie) Münster. In Nederland beslissen de overheid van de waterschappen. “We zijn in de delta van de Rijn het afvoerputje van Europa. Het komt aan op vertrouwen opbouwen en samenwerken”, zegt Hein Pieper. De Kader Richtlijn Water (KRW) die Europese eisen en normen stelt aan de kwaliteit van het water is een schakel in die samenwerking. Deze wet treedt 2027 in. Nederland moet dus stinkend haar best doen om dat te gaan halen.

Met Colombiaanse watertop kennis delen

Afgelopen vrijdag 13 september ontving Waterschap Rijn en IJssel een groep van 13 Colombiaanse waterbestuurders. Zij waren die week op bezoek bij meerdere Nederlandse waterschappen. Het bezoek hoorde bij het internationaleBlue Deal programma in Colombia. Het bezoek stond in het teken van samenwerken over grenzen: Hoe werken waterschappen in Nederland samen met Duitsland of België? Hoe doen Colombiaanse waterbeheerders dat in een land dat zoveel bevolkingsgroepen kent? En wat kunnen we van elkaar leren?

In het kantoor in Doetinchem vertelde dijkgraaf Hein Pieper van Waterschap Rijn en IJssel hoe de samenwerking tussen het waterschap en Duitsland steeds verder gegroeid is. Wat begon als een verplichte inspectie van een grenskanaal en gemaal, is nu uitgegroeid tot een nauwe samenwerking en kennisuitwisseling over klimaatextremen zoals hoog water, overstromingen en droogte. Maar ook praktisch: Nederlandse waterschappers vangen beverratten over de grens op Duits grondgebied. Ook houden ze geregeld gezamenlijke crisis oefeningen en werken samen bij echte crises.

Verder spraken directeur Len Noteboom van Waterschap Brabantse Delta over de samenwerking met België. En de Colombiaanse directeur van Asocars (soort koepelorganisatie van waterbeheerders) Yesid González gaf een presentatie over hoe de Colombiaanse waterschappen hun grenzen verleggen.

Marco Antonio Suarez is directeur-generaal van de watercoöperatie in Colombia. – Foto: Eveline Zuurbier

Wat kunnen we van elkaar leren?

Colombia heeft te maken met grote overstromingen en andere weersextremen. Hoe zij daarmee omgaan, is interessant voor Nederlanders. Op hun beurt willen de Colombianen leren hoe wij het waterbeheer in Nederland georganiseerd hebben, met een eigen belastingstelsel, beleid en regelgeving. En hoe wij samenwerken in tijden van crisis, ook over de grenzen heen. Dat is nieuw voor ze.

Waarom internationaal werk?

Water houdt zich niet aan grenzen. Overal in de wereld merken we de gevolgen van klimaatverandering. Er is steeds meer vraag naar kennis en kunde op het gebied van waterbeheer. En dat is precies wat waterschappers te bieden hebben. De kennis, kunde en organisatie van de waterschappen in Nederland is uniek in de wereld. Daarom werken de waterschappen samen met waterorganisaties in het buitenland. Net over de grens maar ook in andere werelddelen. Behalve het delen van eigen kennis, halen ze ook kennis op. Zo hebben bijvoorbeeld landen als Mozambique al veel meer ervaring met droogte.

Het bezoek van de Colombianen is onderdeel van het landelijke Blue Deal programma in Colombia. Deze heet InspirAqua. Het doel is om de waterkwaliteit van 15 miljoen Colombianen in het stroomgebied van de Rio Magdalena tegen 2030 te verbeteren. De Nederlandse waterschappen houden zich daar onder andere bezig met het ontwikkelen van wet en regelgeving (governance), het helpen bij het opzetten van een professionele crisisorganisatie, het opdoen van kennis op basis van data, het zuiveren van afvalwater en het voorkomen en handhaven van vervuiling.

Geschreven door Eveline Zuurbier


Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redactie: redactie@leuk.fm